Problemen zijn er om op te lossen

18 april 2016 - Cambrai, Frankrijk

De rustdag op zaterdag heeft me goed gedaan. Veel slapen en een ander tempo zorgden er voor dat ik van mijn verhoging afkwam, maar de hoest is niet weg.
Een mooie dag om je wasje te doen.
's Avonds zorgde gastheer Guillaume voor een gezellige en heerlijke raclette i.p.v. een barbecue,vanwege het koude weer.

Zondag zaten we om 08.15 op de fiets, beladen met stokbrood en fruit. Het was heerlijk fietsweer 's morgens met weinig verkeer. Wel een beetje glooiend, maar geeprobleem. Onderweg waren er geen bijzonderheden, maar ook hier zat het 
venijn  in de staart. Bij het eerste mogelijke overnachtngsadres, een romantische en imposante boerderij, werden we te woord gestaan door de twee zoons, die vertelden dat hun ouders vorig jaar overleden waren
en dat zij in Parijs woonden en er dus niemand zorg voor ons kon dragen. Op pad naar het volgende adres, zo'n 10 kilometer verder; ook geen succes, want ze zaten vol. De gastvrouw belde met een kennis maar dat leverde ook niets op. De dochter wist beter; we mochten in de serre slapen als we wilden. Dat wilden we natuurlijk wel. In de krappe serre werd de bedbank uitgeklapt. Slaapplek opgelost om een uur of half negen. Gert haalde vervolgens een paar pizza's, waardoor een volgend probleem ontstond. Terwijl we de piiza's opaten, zei hij tegen mij: "Waar is mijn portemonnee?" Hij had gelijk het vermoeden dat deze bij de pizzeria was blijven liggen. De dochter de huizes bood aan om even mee te rijden, maar helaas de zaak was gesloten. De bankpassen snel geblokkeerd. Vanmorgen rond 10.30 uur konden we weer terecht bij de de pizzeria;
hij was gevonden. Twee problemen opgelost, maar leuk was het bepaald niet.

6 Reacties

  1. Hans Borgers:
    18 april 2016
    Dag Harry,

    Wat een avonturen allemaal, fijn dat de knip van Gert weer terug is, hoef jij niet alle pizza's voor te schieten. Jouw mail komt volgens mijn PC net om 21.47 binnen, op dat moment zat ik 'er even door te zitten'. Laat naar bed en vroeg op? Kan alleen met doping. Heb vanmorgen om ca. 8.00 uur in het verslag van Gert gelezen dat er vanmorgen 647 km op jullie tellers staat. De Rabo in Epe heeft op mijn verzoek direct 647 x € 0,05 naar 'Africa' overgeschreven. Bij 1000 km wordt ik opnieuw Rabo actief. Bij 1500 ? je kunt het al raden. enz. enz. Ik ga nu een pizza halen in het dorp . . . . sorry , een fles rode wijn open trekken uit mijn voorraadschuurtje. Volg jullie morgen weer, op weg naar de 1e 1000 km. Doorzetten dus, ook al kost mij dat geld.

    groeten ook aan Bert,
    Hans en ik weet zeker ook Marian.

    p.s. die laatste staat nu in het Kulturhus te repeteren.

    '
  2. M ten hooven:
    18 april 2016
    Hoi Harrie en Gert,

    Wat een toestanden allemaal met die pasjes, gelukkig zijn ze weer terecht. Laat je nietuit het veld slaan als je niet direct een slaapplaats kunt vinden. Zal nog wel eens voorkomen. We hebben ervaring. Er komt altijd een oplossing. Gelukkig gaat het met de gezondheid beter.
    Groet Alie en Tinus


    Veel fietsplezier Alie en Tinus
  3. Marian van Leeuwe-Holthuijsen:
    18 april 2016
    Ben terug van het koor en jouw bericht gelezen. Wat een gedoe zeg met die portemonnaie (schrijf het lekker in het Frans) Rode streep er onder moet natuurlijk portemonnee schrijven. Gelukkig weer terug maar nu die pasjes weer aanvragen etc. Heeft Gert wel goed kunnen slapen ? Aardig dat die mevrouw toch nog haar best deed voor jullie al was het in een Serre. In ieder geval binnen. Het is maar koud hier en ik denk bij jullie niet veel anders. Maar !!!! de ZON zal eerdaags wel komen. Zeker als je wat dieper in Frankrijk komt hoop ik. Houd goede moed. Gelukkig gaat het weer wat beter met je Harry (ie?) De een is verkouden, de ander laat zijn beurs liggen. Zo, houden jullie de spanning er in. Geniet maar van al de leuke contacten, plaatsen en natuur. Goede reis en tot wederhoor. !! Marian van L.
  4. Annemieke en George:
    19 april 2016
    Dag Harry en Gert,

    Wat een avonturen naast het fietsen. Het doet ons denken aan onze wandelavonturen. Ik herinnerde me ineens dat we het dan de eerste dagen ook zwaar hadden maar dat er op een gegeven moment een balans kwam waardoor wij conditioneel en lichamelijk minder kwetsbaar werden. vertrouw op jezelf en......veel geluk. Groetjes Annemieke en George
  5. Johan Meijer.:
    19 april 2016
    Pech zal er wel bij horen, je gaat wel goed om met tegenslagen.
    Hopen dat verdere pech jullie bespaart blijft.
    Doe je best en veel sterkte en geluk op je verdere reis.
  6. 15|10|1938Anneke Gerrits-Voet:
    20 april 2016
    De ene keer een lunchpakket,een andere keer zelfs een portemonnaie. De volgende keer een paspoort of bankpas? Maar het zal allemaal goed komen. Succes. Anneke.