De verborgen Graal
Gisteren hebben we 62 kilometer gefietst naar het mooie middeleeuws aandoende dorpje Cebreiro met ongeveer twintig huizen, dat onder monumentenzorg valt. Een bijzonder plaatsje, hoog in de bergen gelegen, waarvan zelfs wordt beweerd dat de verborgen Graal (heilige beker) hier bewaard zou worden.
Cebreiro ligt op een hoogte van 1300 meter, dat we bereikten na een klim van al met al 800 meter.
Momenteel wordt het uitzicht vanaf Cebreiro beperkt door wolken en regen. Dit weertype hoort bij Galicië, waar het vaak en veel regent.
De bevolking behield een eigen cultuur, waar nog Keltisch wordt gesproken. Ik heb ook een CD met de lokale muziek gekocht, die sterk doet denken aan Ierse muziek.
Bijgaande foto's van de lokale "supermarkt" en het préromaanse kerkje geven een beeld van de sfeer hier.
We kijken met voldoening terug op de tocht van gisteren omdat we nu de hoogste toppen hebben bedwongen. Bovendien is Santiago niet ver meer, nog zo'n 170 kilometer.
Gaandeweg verleggen we onze prioriteiten; tot gisteren probeerden we elke dag toch een behoorlijk aantal kilometers te fietsen. Vanaf gisteren gaan we uit van gemiddeld 55 kilometer per dag, zodat we vrijdagmiddag in Santiago aankomen.
Dit bood ook de ruimte om vandaag een fantastisch klooster in Samos te bezichtigen. Dit is het Monasterio San Julian de Samos, een enorm groot en mooi benedictijner klooster. Het is een van de oudste kloosters van Spanje.
We zijn vandaag doorgereden tot Sarria, waar we zoals voor ons gebruikelijk in Spanje, slapen in een Albergue, dit keer de Albergue Credencial.
Daarmee breken we een nieuw record doordat we na 46 kilometer al stoppen. We hebben nog twee dagen en 125 kilometer te fietsen en dan zijn we naar verwachting vrijdagmiddag in Santiago.
Ik moet nu weer wennen aan de gedachte dat deze pelgrimage over een paar dagen al weer ten einde loopt.
Ook aan dit eenvoudige en overzichtelijke wereldje van: zodra het licht wordt opstaan en wassen, spullen inpakken, ontbijten, fiets uit de berging halen, tassen aan de fiets bevestigen, fietsen, koffie/thee drinken in een tabac of cafetaria, fietsen, picknicken, fietsen, cafeetje opzoeken voor een drankje, fietsen, uitzien naar een adres om te overnachten, dit adres opzoeken, inschrijven bij een Albergue, tassen van de fiets halen, bed opmaken, douchen, tassen en fiets opbergen, dorpje of stadje bekijken, ergens een biertje drinken, een pelgrimsmenu verorberen, naar de Albergue, blog bijwerken en tenslotte met de kippen op stok, wen je blijkbaar.
Met veel respect lezen we de verhalen en ja ... echt wij zullen ook moeten afkicken! Geen verhaal meer voor het slapen gaan..................
Geniet nog lekker verder,
Cilia
Op naar Santiago.
Groet Alie en Tinus.
Alhoewel je nog een klein stukje moet, al vast gefeliciteerd met het morgen binnenrijden van Compostella. Je kunt na jaren van " dat ooit eens willen" deze oude stad maar een keer voor de eerste keer binnengaan. Ik vind het leuk dat jullie ook O Cebrero aangedaan hebben. In 2008 liepen wij met ons bus gezelschap de laatste 2 kilometers omhoog. Kochten in het winkeltje allemaal een ansichtkaart en kregen daarop een stempel. Maar zondag is het Pinksteren, dus zo denk ik vanuit Epe, een hoogmis. Met wierook!! Denk ik? Ik heb in de kathedraal om half elf een plaatsje gezocht, een uur voor die tijd. 2500 zitplaatsen maar vol is vol.Voor de eerste 15 plaatsen in het middenschip en de zijbeuken waren we toen al kansloos. Om half twaalf precies een mis met ca. 10 Heren en een non. Bijna alles in het Latijn. Midden in de kerk een wierookvat van anderhalve meter hoog, van zilver, 50 kilogram zwaar. Na de mis werd dit wierookvat van brandend houtskool voorzien + een kolenschop wierook. Twee mannen zetten het gevaarte in beweging, 7 potige jongens in de clubkleuren maken dat deze semi schommel steeds hoger en hoger gaat. Twee loei grote orgels gaan steeds harder spelen, mogelijk samen wel 120 decibel, het wierookvat verdwijnt bijna in de nok van de kathedraal. Tijdens het uit schommelen vallen de twee orgels decibel na decibel fluisterend stil. Allemaal Roomsche blijheid maar toch, voor mijn gevoel kromp ik zeker wel 10 cm. Tranen, zakdoeken, gesnotter, dikke ogen. Je hebt in een vorig verslag de redenen aangegeven om naar Compostella de fietsen. De Hoogmis hoort daar ook bij. Vergeten ? Jullie bent gewaarschuwd!
Mijn dank en complimenten, Hans en dito Marian van Leeuwe.
Succes met de laatste kilometers !